Młodzi o prawdzie

Tegoroczna wystawa, towarzysząca V Oświęcimskiemu Forum, została poświęcona znalezieniu odpowiedzi przez młodych ludzi na pytanie: "Czy prawda ma znaczenie?". Dla wielu z nich prawda to najważniejsza wartość, zarówno w życiu osobistym, jak również w szeroko pojętym życiu publicznym.

Kuratorka wystawy: Joanna Chrząszcz-Wronka.

CZY PRAWDA MA ZNACZENIE?

Karolina PĘDZIMĄŻ, 16 lat: Prawda ma ogromne znaczenie. Czymże byłyby bez niej miłość czy przyjaźń? Bez prawdy nie wiedzielibyśmy kim jesteśmy. Może to trochę naiwne, ale chciałabym, by światem rządziła prawda, a nie – zakłamanie i obłuda.

Piotr WILK, 20 lat: Gdyby okazało się, że rzeczy, w które wierzę i na których mi zależy, są kłamstwem, moje życie w zasadzie by się rozpadło.

Paweł MUCHA, 19 lat: W czasach, w których wstając z łózka wkładasz kolejną maskę̨; w czasach, w których tak naprawdę̨ znasz tylko swoje wyobrażenia o innych; w czasach w których robisz wszystko, by zagłuszyć́ drzemiący głęboko w tobie głos – prawda ma znaczenie. PRAWDA – tak bardzo jej potrzebujemy...

Martyna DOLEGŁO, 19 lat: „Dwunastu gniewnych ludzi”. Każdy człowiek powinien obejrzeć ten film. Sidney Lumet stworzył dzieło, które jest esencją prawdy. Pokazał jej kruchość i to z jaką łatwością można ją zdeptać.

Gabriela FUKS, 18 lat: Dziś prawda traci na znaczeniu. Zastępowana jest niedomówieniami. Ludziom wygodniej jest „ślizgać się” po faktach, nie wchodzić w szczegóły, nie mówić szczerze o swoich uczuciach i poglądach. Jednak prawda ma ogromne znaczenie. Potrafi uzdrawiać i wiele naprawiać.

Aleksandra KOŚCIELNIAK, 16 lat: Podczas II wojny światowej zdarzali się Polacy, którzy kierowani strachem lub chciwością, wydawali Żydów. Odrzucamy jednak tę prawdę, bo lubimy występować w roli bohaterów, obrońców Europy i świata. Niewygodne fakty wolimy przemilczeć lub zakrzyczeć. (...) Ludzie przyzwyczajają się do kłamstw. Nie potrafią zdobyć się na szczerość, bo to zaburza ich idealny obraz rzeczywistości, w której tym „złym” jest zawsze ktoś inny, najczęściej „obcy”.

Karolina MACA, 17 lat: Prawda jest jedną z ważniejszych wartości, na której opiera się nasze życie. Dzięki niej nabieramy zaufania do innych i tworzymy więzi. Nikt nie chce żyć w świecie pełnym kłamstwa, bo wtedy czujemy się niepewnie i z dystansem podchodzimy do innych.

Małgorzata BLIŹNIK, 17 lat: Żyjemy w świecie pełnym kłamstwa i sztuczności. Kampanie reklamowe zachwalające cudowne produkty, które w rzeczywistości niczym się od siebie nie różnią; informacje przekazywane przez media, które nierzadko oparte są na pogłoskach; życie celebrytów pokazywane jako idealne… Przykłady można mnożyć. A gdzie jest prawda? Niestety coraz trudniej ją znaleźć.

Hanna CZAJKA, 18 lat: Każdy z nas, mówi jak ceni szczerość, czy prawdomówność. Lecz większość z nas wcale nie chce słyszeć prawdy, ale tylko to, po czym poczuje się dobrze.

Aldona KLIMZA, 17 lat: Prawda zawsze będzie najlepszym, choć nie najłatwiejszym rozwiązaniem.

Julia NOWROCKA, 17 lat: Troszeczkę przystopujemy z wymyślaniem kłamstw. A potem wszyscy będziemy mogli powiedzieć, ile znaczy dla nas prawda.

Julia MAJAKOWSKA, 17 lat: Lepsza brzydka prawda niż piękne kłamstwo... Prawda jest potrzebna, ponieważ bez niej nie bylibyśmy w stanie poznawać się nawzajem. Ludzie często kłamią, bo nie chcą robić przykrości drugiej osobie, albo aby wyidealizować swój obraz. Niestety nie zdają sobie sprawy, że gdy prawda wyjdzie na jaw, zaboli to bardzo oszukaną osobę.

Weronika PACYNA, 17 lat: Internet, telewizja, radio, prasa, a nawet bilbordy reklamowe – za pomocą tego wszystkiego przekazywana jest… no właśnie. Tylko rzeczywistość? Przywykliśmy do upiększonych i „uciekawionych” treści, które chcemy słyszeć. (...) O ile idzie o reklamy, wszyscy wiedzą, że podkolorywują rzeczywistość i nikt nie bierze ich w całości na poważnie. Jeżeli jednak słuchamy wiadomości, prawda gra wówczas pierwszorzędną rolę. Wiadomości w telewizji nie traktujemy jak kolejny odcinek ulubionego serialu, ale domagamy się rzetelności. Media zakłamując informacje manipulują nami.

Klaudia CHOJNIAK, 16 lat: W dzisiejszych czasach prawda jest niewygodna. Szczególnie w świecie polityków i dziennikarzy (...). Informacje są przekłamane, historia fałszowana, wszystko po to, aby móc manipulować społeczeństwem. Jednakże, jak mówi przysłowie: „prawda zawsze wyjdzie na jaw” – więc po co kłamać?

Dominik PŁONKA, 19 lat: Życie w kłamstwie to nie życie, gdyż jaki jest sens życia, gdy nie wiesz, co jest prawdziwe?

Szymon LECH, 19 lat: Domagamy się prawdy, jednak rozwinęliśmy w sobie niezwykłą zdolność́ do budowania świata na kłamstwach.

Mateusz KINIC, 24 lata: Żywię nadzieję, że nie doczekamy czasów, w których prawda dla przeciętnego człowieka będzie miała marginalne znaczenie. Chociaż, gdyby się chwilę zastanowić – czy my, aby na pewno już nie żyjemy w takich właśnie czasach?

Aneta ZAJĄC, 16 lat: Żyjemy nie według własnych pragnień, ale dostosowujemy się do schematu: szkoła, studia, praca, dom, rodzina… Nasuwa się pytanie: dlaczego? Bo, boimy się bycia ,,innym’’? Czy warto okłamywać samych siebie? Czy nie tracimy szansy na szczęście? Nikt nie może przecież oczekiwać, że zrezygnujemy z prawdziwego „ja”.

Michał GAJDZISZEWSKI, 18 lat: Ciekawe są przypadki, gdy prawda zdaje się nie mieć znaczenia. Weźmy przykład placebo – stan pacjenta ulega polepszeniu dzięki temu, że jego umysł został oszukany...

Dominika WRONKA, 18 lat: Prawda to zgodność ze stanem faktycznym. Ale czy okrajanie wydarzenia z epizodów jest już kłamstwem? Pewne kwestie warto czasem przemilczeć. Agata FATYGA, 17 lat: Każdy z nas żyje w nadziei, że otaczający go ludzie są wobec niego szczerzy. Pozwala to budować głębsze relacje i zaufanie. Myślę, że ludzie wolą najgorszą prawdę niż kłamstwo.

Paulina TROJANOWSKA, 16 lat: Wierzę, że prawda nigdy nie wniesie chaosu do otaczającego nas świata. Może jedynie go uprościć. Kinga KORBEL, 18 lat: Ludzie często słysząc prawdę narzekają, lecz twierdzą też, że nie lubią być okłamywani. To jest sprzeczność. Problemem jest, że nie zawsze satysfakcjonuje nas prawda.

Weronika BIERNAT, 16 lat: Jesteśmy bombardowani bzdurnymi programami, w których przedstawia się kłamstwa i półprawdy. Najczęściej wrogie wobec innej nacji, opcji politycznej, czy religii. To od nas zależy, czy bezkrytycznie i bezrefleksyjnie przyjmiemy to, co chce się nam wmówić, czy zastanowimy się, zgłębimy temat i wyrobimy sobie własne zdanie na prezentowane kwestie.