Czas utracony nigdy się nie wróci
Przeciętny Polak niewiele wie o losach rodaków deportowanych w głąb Związku Sowieckiego w czasie II wojny i tuż po jej zakończeniu. Sybirakom do końca PRL-u nie wolno było niczego wspominać, choć ukształtowała ich właśnie pamięć o głodzie, zimnie i codziennym strachu o życie bliskich. Wielu do dziś nie radzi sobie z traumą. Sowieci ukradli im nie tylko kawał życia i dorobek pokoleń, ale też uniemożliwili powrót w rodzinne strony.
Chcąc przybliżyć losy deportowanych i oddać hołd ofiarom zesłań przygotowana została wystawa „ Czas utracony nigdy się nie wróci… Losy oświęcimskich Sybiraków.” Zaprezentowane na niej fotografie, bezcenne rodzinne skarby, wydobywają ówczesną rzeczywistość z zapomnienia. Wzruszają, podobnie jak opowieści o życiu na zesłaniu.
Wystawa była pokłosiem projektu realizowanego z młodzieżą z oświęcimskich szkół w latach 2012-1013, którego celem było zebranie relacji od deportowanych na Syberię w okresie II wojny i po jej zakończeniu mieszkańców Oświęcimia. Wspomnienia wydane w książce pt. „Świat utracony, świat ocalony” stanowią budujący przykład trwałości idei, które pozwoliły ludziom brutalnie wyrzuconym ze swych domów, głodzonym, niszczonym i poniżanym – ocalić polską tożsamość, zachować godność i niezłomne umiłowanie wolności. Autorkami publikacji były: Alicja Bartuś, Katarzyna Białas-Szafraniec, Iwona Pieronek-Tokarz. Książkę wydała Fundacja na rzecz MDSM w Oświęcimiu.
Wystawa „Czas utracony nigdy się nie wróci” została zrealizowana dzięki wsparciu: Koła Sybiraków w Oświęcimiu, Wojewódzkiego Komitetu Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w Krakowie oraz Urzędu Miasta w Oświęcimiu.
Chcąc przybliżyć losy deportowanych i oddać hołd ofiarom zesłań przygotowana została wystawa „ Czas utracony nigdy się nie wróci… Losy oświęcimskich Sybiraków.” Zaprezentowane na niej fotografie, bezcenne rodzinne skarby, wydobywają ówczesną rzeczywistość z zapomnienia. Wzruszają, podobnie jak opowieści o życiu na zesłaniu.
Wystawa była pokłosiem projektu realizowanego z młodzieżą z oświęcimskich szkół w latach 2012-1013, którego celem było zebranie relacji od deportowanych na Syberię w okresie II wojny i po jej zakończeniu mieszkańców Oświęcimia. Wspomnienia wydane w książce pt. „Świat utracony, świat ocalony” stanowią budujący przykład trwałości idei, które pozwoliły ludziom brutalnie wyrzuconym ze swych domów, głodzonym, niszczonym i poniżanym – ocalić polską tożsamość, zachować godność i niezłomne umiłowanie wolności. Autorkami publikacji były: Alicja Bartuś, Katarzyna Białas-Szafraniec, Iwona Pieronek-Tokarz. Książkę wydała Fundacja na rzecz MDSM w Oświęcimiu.
Wystawa „Czas utracony nigdy się nie wróci” została zrealizowana dzięki wsparciu: Koła Sybiraków w Oświęcimiu, Wojewódzkiego Komitetu Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w Krakowie oraz Urzędu Miasta w Oświęcimiu.
