"PO TYM PROJEKCIE ZGUBIŁAM DAWNĄ SIEBIE"

Po Oświęcimiu i Opolu, Katowice były kolejnym miejscem, w którym zrealizowałyśmy projektu na temat postaw ludzi podczas II wojny światowej oraz naszych zachowań w obliczu toczących się dziś wojen i konfliktów. Wzięło w nim około 500 młodych osób z 19 klas z Katowic, Chorzowa i Sosnowca. Poniżej kilkanaście odpowiedzi na pytanie, co zmieniły w ich głowach dyskusje i rozmowy z nami.

Zrozumiałem/zrozumiałam, że…

…powinnam czasem zadawać sobie inne pytania niż dotychczas to robiłam.

…o wielu rzeczach dziejących się w świecie nikt nam nie mówi w szkole, ani poza nią.

…zbyt często „uspokajałem” swoje sumienie klikając lajki w internecie, zamiast coś zrobić.

…warto trochę inaczej spojrzeć na sytuację Żydów podczas II wojny światowej.

…nie należy patrzeć na narodowość albo kolor skóry, gdy dzieje się komuś krzywda.

…jeśli jakaś tragedia nie jest nagłośniona w mediach, to nie znaczy, że jest mniej ważna.

….ważna jest pamięć o historii.

…postawa jaka zajmiemy wobec cierpienia innych ma znaczenie

.…nie można być obojętnym na przemoc nie tylko fizyczną, ale i psychiczną.

…łatwo jest uruchomić mechanizmy wyzwalające nienawiść wobec innych.

…zło na świecie nie skończyło się w 1945 r.

…mogę pomagać ludziom i otworzyć się na innych.

…nasze wybory i postawy wobec ludzkiego cierpienia mają znaczenie.

…za mało wiem o świecie.

…ważne jest, aby nie być biernym.

…po tym projekcie zgubiłam dawną siebie